Reformatie

Ik dacht een beetje luchtige noot te brengen aan de vooravond van de herdenking van de reformatie.

31 Oktober 1517 spijkert Maarten Luther zijn 95 stellingen op de deur van de Slotkapel te Wittenberg als protest tegen de Katholieke kerk.

Uiteindelijk leidde het protest van Luther tot een breuk met de Rooms-Katholieke Kerk. In de 16e eeuw zijn toen de protestantse kerken ontstaan.

Op de hervormingsdag wordt veelal aandacht gegeven aan de centrale thema's in de prediking en de reformatie van Luther, door geloof alleen, in Christus alleen.
Zijn streven was om uiteindelijk de kerk weer terug brengen bij de Bijbel, Christus, de genade en het geloof. In de Rooms-katholieke Kerk waren en zijn tot op heden deze zaken volkomen op de achtergrond geraakt. De paus beheerst de kerk.

Luther is zijn verzet tegen de Rooms-katholieke Kerk begonnen met het openbaar maken van 95 stellingen tegen de aflaat. Het staat historisch gezien niet vast of hij werkelijk deze stellingen heeft aangeslagen op de deur van de Slotkapel van Wittenberg, zoals wel eens wordt gesteld. Wel heeft Luther bedoeld om een gesprek over de aflaat en de verwording in de kerk op gang te brengen. Luther publiceerde zijn stellingen aanvankelijk niet in het Duits maar in het Latijn, de taal van de geleerden in die dagen. Luther hoopte in theologie en kerk het gesprek over de aflaat op gang te kunnen brengen. Als monnik en priester kreeg hij concreet met de gevolgen van de aflaat te maken. Daartegen wilde hij de centrale boodschap van het Evangelie, namelijk de vergeving der zonden door het bloed en offer van Jezus Christus, weer centraal stellen. De theologie van Luther wordt daarom soms wel de theologie van het kruis genoemd.

Jezus alleen.

In een artikel in Trouw van afgelopen week stelt een predikant op Curaçao dat hij zijn vertrouwen stelt in het verlossend werk van Jezus en verder niets.

“Mijn vertrouwen is uitsluitend gebaseerd op wat Jezus Christus gedaan heeft en niet op wat ik zelf gedaan heb, zoals je bij rooms-katholieken veel ziet.”

Vervolgens haast hij zich om er bij te vermelden dat hij daarmee niet wil zeggen dat rooms katholieken geen Christenen zijn.

Vanwaar deze haast? Vanwaar deze noodsprong? Waarom zijn mensen zo bang om hun gedachten over iemand anders uit te spreken. Waarom kunnen we niet gewoon zeggen dat rooms katholieken geen Christen zijn? Niet veroordelend maar verontrust! Verontrust om de eindbestemming van deze mensen.

Vaak wordt Moeder Theresa aangehaald als het grote voorbeeld voor het Christelijk leven, jezelf wegcijferen en zorg dragen voor de minder bedeelde medemens.
In een blog van inmiddels weer twee weken geleden wordt de Belgische pater Damiaan geëerd bij monde van mevrouw Hilde Kieboom ,,Er is behoefte om buiten de gebaande paden te gaan en je echt, belangeloos, in te zetten voor de ander. Er is vraag naar een voorbeeld van taai en heldhaftig christen-zijn.”

Maar wat nu als deze voorbeelden het om een minder altruïstische reden hebben gedaan dan over het algemeen word aangenomen? Wat nu als het allemaal niet zo belangeloos blijkt te zijn? Wat nu als deze voorbeelden van “taai en heldhaftig christen zijn” het om geen andere reden deden dan hun plekje bij God te verdienen?
De Katholieke Kerk leert dat er twee belangrijke zaken zijn om gered te worden; geloof en goede werken. Natuurlijk zijn er na de dood nog kansen zat om in de hemel te komen, bijvoorbeeld door in het vagevuur te boeten voor de ‘on-vergeven’ zonden wat dat dan ook mag betekenen. In de katholieke kerk in New York is het geen ongewone handeling om je overleden geliefden met veel geld vrij te kopen uit het vagevuur zodat hen een onnodig lang lijden bespaard blijft, als een soort moderne aflaat.

“Maar Wiebe, dat is nogal veroordelend wat je daar allemaal stelt”
Nee hoor, ik doe hiermee niets anders dan de Katholiek die in het concilie van Trente 126 keer de Anathema uitspreekt over de dwaling van de Reformatie.

Ik heb geleerd dat Jezus is gestorven voor onze zonden en dat wij geheiligd en gerechtvaardigd worden als wij ons bekeren en ons vertrouwen in Hem stellen.
Iedereen die dat gelooft en het daar bij laat is Christen.

Wat als we het niet doen?

Zou het nu echt zo erg zijn als moslims hier de boel een beetje “over gaan nemen”? Zou het nu echt zo erg zijn als de wereld bevolking overwegend Moslim wordt? Zou het überhaupt zo erg zijn als in dit filmpje voorspeld wordt?
Ik weet het niet hoor. Zeg nu zelf, zo verschrikkelijk is het toch niet om naast die mensen te wonen? Laten we gewoon even eerlijk zijn en bekennen dat de meesten gewoon behoorlijk Nederlands spreken dat de meesten gewoon erg vriendelijk en gastvrij zijn. Kijk nu eens niet naar wat Wilders er over te brullen heeft maar kijk naar de overgrote groep die zich gewoon aanpast.
We zullen toch eerlijk moeten zijn en toegeven dat ze gewoon veel lekkerder kunnen koken dan de gemiddelde Nederlandse huisvrouw. Oké, die moskee kan een pestherrie maken soms maar daar is in de meeste gevallen toch wel een mouw aan te passen.
Dus wees nu een eerlijk, wat geeft het nu helemaal als straks de helft van de Nederlandse bevolking moslim is?

Volgens de Bijbel gaan al die lieve, goed aangepaste, vloeiend Nederlands sprekende, gastvrije en heerlijk kokende mensen naar de hel als ze doodgaan. Dát is het grote probleem.

Nu kunnen we natuurlijk twee dingen doen. We kunnen uiteraard een aantal meer dingen doen maar naar aanleiding van een filmpje als deze kunnen we twee dingen doen.

We kunnen achterover gaan zitten en wachten tot het zover is. Hopen dat er dan nog Christenen genoeg zijn die de straat op willen om het Evangelie te verkondigen aan de, dan overwegende moslim bevolking in Europa en Noord Amerika. Hopen dat er strijders voor Gods Woord over zijn die nog genoeg lef in hun donder over hebben om die beste mensen te vertellen dat ze op het verkeerde pad wandelen.
Ze moeten die smalle weg hebben, daar waar het zo rustig is.

We kunnen ook vandaag de straat op gaan om het Evangelie te vertellen. De straat op om de relatie met ze aan te gaan en ze thuis uit te nodigen om ze te vertellen van de Hoop die in ons leeft.
Daar is lef voor nodig, dat is waar maar wat als we het niet doen?

Beetje Emerging

Ik ben een beetje geschrokken van het weekend. Niet omdat ik in de spiegel keek of iets dergelijks want die dingen zijn bij ons thuis al lang de deur uit. De meeste waren toch gebroken of gebarsten en ik hoef niemand uit te leggen hoe dat komt hoop ik.
Ook kreeg ik geen bankstatements binnen waar ik ondersteboven van was want enveloppen van de bank gaan bij mij ongeopend de vuilnisbak in, als ik niet meer kan pinnen is het op.
Nee, ik kwam afgelopen zaterdag de pastor tegen van de kerk waar ik heen ga en ik vroeg hem naar zijn mening over het emerging church gebeuren wat ook in Canada een fenomeen aan het worden is.

Ik ben een beetje geschrokken van zijn antwoord. “In zekere zin kan je onze kerk ook tot die club rekenen Wieb”
Nadat ik een beetje van de eerste schok bekomen was ging hij uitleggen dat wij als gemeente midden in de samenleving staan en dat we op die manier dus ook een beetje emerging waren.
We doen vrijwilligerswerk voor de daklozen, we doen aan prisonministry, we helpen in oude van dagen tehuizen, we bieden counseling aan voor vrouwen (meest erg jong) die over abortus nadenken en ga zo maar even door. Daar stond ik toch wel een beetje van te kijken en ook een beetje te schamen want ik wist daar eigenlijk erg weinig van. Blijkt dus zomaar weer even dat ik een beetje te weinig naar de kerk ben geweest de laatste jaren. Het had z’n reden maar toch.

Zondag ik met frisse moed naar de kerk. Ik had m’n koppie lekker modern laten knippen, een hedendaags brilletje aan laten meten en was een beetje teleurgesteld dat ik in die korte tijd niet een modern uitziend ringbaardje kon kweken. Ik was er klaar voor, mijn nieuwe kennismaking met mijn gemeente maar nu van de emerging kant.

Ik kan niet ontkennen dat ik opgelucht ademhaalde toen de preek gewoon over de zondige natuur van de mens ging en dat we daarna weer getrakteerd werden op Gods onvoorstelbare oplossing voor dat probleem.
Er is toch niets mooier dan het Evangelie te horen op zondagmorgen, zeg nu zelf

Plaatjes

Vorige week vertelde ik over thanksgiving en de zaken waar ik dankbaar voor ben.

Terwijl ik van de week door British Colombia reed besefte ik me plotseling dat ik toch ook wel erg dankbaar ben dat ik m'n werk in zo'n prachtige omgeving mag doen.

Zomaar wat plaatjes die ik van de week geschoten heb

Voor eens en altijd

“Eens gered, altijd gered”. In het Engels is het: “once saved, always saved” wat dan weer afgekort wordt met “osas”. Op zich is dat veel cooler natuurlijk want dan klinkt het net alsof je lid bent van de één of andere geheime club of dat je agent bent bij de geheime dienst van Zweden of iets dergelijks.

Nu kunnen we ons in deze emergent, twijfelachtige, postmoderne tijd afvragen of het waar is. Zijn wij voor eens en voor altijd gered? Ik ben geneigd om daar “ja” op te antwoorden maar er zijn hele volksstammen die het tegendeel beweren.
Ik denk dat mensen die hun geloof en dus hun redding “verliezen” nooit gelooft hebben in de eerste plaats. Ik praat vaak met mensen over hun geloof en heel vaak zeggen ze dan iets in de trant van: “Ik heb vroeger altijd geloofd maar in mijn tienerjaren ben ik van de Heer afgeraakt. Kortgeleden heb ik mijn leven opnieuw aan God gegeven”
Ten eerste griezel ik tegenwoordig van de uitspraak dat iemand zijn leven aan de Heer geeft maar buiten dat denk ik dat de laatste keer, de éérste keer was dat ze het deden. Als het dan ook nog gepaard gaat met bekering van zonden en vertrouwen in Jezus zijn we helemaal klaar. Je leven aan Jezus geven alleen gaat namelijk nergens over, het is al van Hem.

Wanneer mensen zich bekeren en hun vertrouwen in Christus stellen dan worden ze in een relatie met God gebracht die garandeert dat hun redding voor altijd is veilig gesteld. De redding waarvan? De redding van de wraak van God.
Er zijn genoeg passages in de Bijbel te vinden die deze gedachtegang ondersteunen. We gaan natuurlijk niet eerst iets verkondigen en er dan teksten bij zoeken om dat te rechtvaardigen, nee, we dienen dat andersom te doen maar dat is een onderwerp op zich. Laten we kijken waarom ik geloof dat we onze redding niet kunnen verliezen, verspelen of wat dan ook.

Romeinen 8:30 zegt:
"Wie hij hiertoe heeft bestemd, heeft hij ook geroepen; en wie hij heeft geroepen, heeft hij ook vrijgesproken; en wie hij heeft vrijgesproken, heeft hij nu al laten delen in zijn luister”.
Dit vers zegt ons dat vanaf het moment dat God ons heeft gekozen, en dat is voor de grondlegging van de wereld geweest, het al zo is alsof we in Zijn aanwezigheid in de hemel geroemd worden. Er is niets dat een gelovige belet om op een dag verheerlijkt te worden omdat God dit in de hemel al heeft voorbestemd. Zodra iemand is gerechtvaardigd, is zijn verlossing gegarandeerd – hij is zo veilig alsof hij al in de hemel is verheerlijkt.
Hebben we dan later niets uit te leggen? Kunnen we maar raak leven dan? Nee, natuurlijk niet maar niets van wat we doen belet de gelovige om in de hemel te komen. Paulus stelt in Romeinen 8:33-34 twee cruciale vragen:
"Wie zal Gods uitverkorenen aanklagen? God zelf spreekt hen vrij. Wie zal hen veroordelen? Christus Jezus, die gestorven is, meer nog, die is opgewekt en aan de rechterhand van God zit, pleit voor ons "
Wie zal een beschuldiging uiten tegen God’s gekozen mensen? Niemand, want Christus is onze advocaat. Wie zal ons veroordelen? Niemand, want Christus, Hij die voor ons stierf, is degene die veroordeelt. Onze Verlosser is zowel de advocaat als de rechter.
Mensen zijn/worden wedergeboren (vernieuwd) wanneer zij gaan geloven (Johannes 3:3; Titus 3:5). Een Christen zou alleen zijn verlossing kunnen verliezen als hij “on-vernieuwd” zou worden. De Bijbel geeft ons bewijs voor het feit dat de nieuwe geboorte niet ongedaan kan worden gemaakt. De heilige Geest huist in alle gelovigen (Johannes 14:17; Romeinen 8:9) en doopt alle gelovigen in het Lichaam van Christus (1 Korintiërs 12:13). Een gelovige zou alleen “ongered” kunnen worden als de Geest zijn of haar lichaam zou “on-bewonen” en hij van het Lichaam van Christus losgekoppeld zou worden.Johannes 3:15 stelt dat iedereen die in Jezus Christus gelooft “eeuwig leven heeft”. Als je vandaag in Christus gelooft en het eeuwige leven hebt, maar het morgen of overmorgen verliest, dan was het eigenlijk helemaal niet “eeuwig”. Als je dus je verlossing zou verliezen, dan zouden de beloften van eeuwig leven in de Bijbel vals zijn. Ik denk dat de Schriftteksten zelf het meest sluitende argument het best verwoorden:
“Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer" (Romeinen 8:38-39).
Onthoud dat de God die je gered heeft dezelfde God is die je zal behouden. Zodra we gered zijn, zijn we voor altijd gered. Onze verlossing is zonder twijfel voor eeuwig verzekerd!

Het probleem zit`m in het eerder genoemde “je leven aan de Heer geven” variaties daarop zijn: Jezus in je hart uitnodigen, Jezus als je redder accepteren, je hart openstellen voor Jezus en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Ik ken mensen die Hem wel tien keer uitgenodigd hebben maar Hij schijnt niet te blijven.
Ik snap de gebezigde lingo wel maar het is niet Bijbels. Jezus komt in je wonen, natuurlijk maar alleen als wij ons bekeren van onze zonden en ons vertrouwen in Hem stellen.

Thanksgiving

Op 31 Januari 1957 verklaarde het Canadese parlement het volgende:
A Day of General Thanksgiving to Almighty God for the bountiful harvest with which Canada has been blessed … to be observed on the 2nd Monday in October.

Vandaag is het dus de tweede maandag in oktober en dat betekent dat we God danken voor een goede oogst. Alhoewel in sommige delen van het land de grond een beetje nat was is het volgens de berichten toch een goede oogst geweest.

Aangezien ik al mijn groenten en dergelijke bij de Superstore of de Wall-Mart koop ben ik niet zo betrokken bij het danken voor een goede oogst maar ik heb heel veel andere zaken waar ik dankbaar voor ben.

Ik ben natuurlijk God dankbaar voor het reddend werk in Zijn Zoon Jezus die voor ons aan het kruis is gegaan. Die is opgestaan en naar de Hemel is gegaan. Die heerst aan de rechterhand van God.

Ik ben dankbaar voor mijn lieve vrouw die al die jaren naast mij heeft gestaan in goede maar vooral ook in de slechte tijden. Die mij altijd is blijven steunen ook als ik haar teleurstelde.

Ik ben dankbaar voor mijn kinderen die langzaam maar zeker hun plek in het leven vinden. Mijn dochter hier in Canada en mijn zoon in Nederland. Ik moet zeggen dat ik hem verschrikkelijk mis maar het is goed zoals het is.

Ik ben dankbaar voor mijn kleinkinderen die zich geweldig hebben aangepast hier in Canada. Ik kan me nog zo goed herinneren dat ze hier kwamen zonder één woord Engels te spreken en nu is het hun eerste taal, ze spreken het met meer gemak dan Nederlands.

Ik ben dankbaar dat het hier goed gaat met ons. We hebben onze moeilijkheden gehad maar voelen ons nu op onze plek.
We hebben een prachtig huis, goed werk en lieve vrienden.

Er zijn nog zoveel andere dingen waar ik dankbaar voor ben maar dit waren toch wel de hoofdzaken.

Omdat mijn vrouw en dochter vandaag moeten werken hebben we gister ons Thanksgiving dinner gehad. Niet traditionele kalkoen maar lekker kip, veel smakelijker en het is net een kleine kalkoen.

Misleiding

Vorige week las ik, via een ander blog een artikel van de hand van Brian Mclaren. Het was een antwoord op een vraag van een lezer van zijn blog. Als u door de blogs het bos niet meer ziet, wanhoop niet daar gaat het niet over.
Waar het wel over gaat is het misleidende van het taalgebruik en het inspelen op gevoelens in het emergent gebeuren.

Ten eerste gelooft Brian niet in de hel zoals die verwoordt word in de Bijbel. Niet zozeer dat hij zegt dat hij de Bijbel twijfelt maar meer aan de gangbare vertalingen en de theologische uitleg die er de laatste paar honderd jaar aan gegeven is.
De reden dat Brian niet in de hel gelooft is dezelfde waarom zo velen met hem niet meer in de hel geloven. Hel is de straf voor alle zondaren mits zij zich bekeren en hun vertrouwen in Jezus stellen. Dat is precies wat veel mensen niet willen. Zij houden vast aan een bepaalde zonde mar als God rechtvaardig is en anderen straft dan moet hij misschien Brian ook wel straffen dus weet je wat? We schaffen de hel gewoon af, dat hebben we al die jaren verkeerd begrepen, weg ermee.

Dan zegt meneer Mclaren dat de God die de Christenen aanbidden dezelfde is als de god van de Moslims en hij voert daar de volgende argumentatie bij aan:

For example, does the concept of God held by Prosperity Gospel Pentecostals differ greatly from that held by double-predestinarian Calvinists? Does the concept of God held by a pacifist Mennonite differ greatly from the concept held by a pro-war believer in Manifest Destiny?

Op het eerste gezicht klinkt dit zeer aannemelijk en ook ik stonk erin de eerste keer dat ik het las want het klonk zo mooi en divers. De afgelopen week heb ik er een beetje over nagedacht en moest tot de conclusie komen dat het, net als zoveel andere uitspraken van deze meneer een berg gebakken lucht is.
Voorstanders van welvaartsprediking geloven in de zelfde God als de zware groep in de Gereformeerde kerk zolang zij geloven in de God uit de Bijbel, schepper van hemel en aarde die in Jezus naar deze wereld kwam om ons te redden van Zijn wraak.
Dat de twee groepen een licht verschil van mening hebben over bepaalde secondaire theologische uitleg is een ander onderwerp, ze geloven in de zelfde God

Geloven de pacifistische Mennonieten in een ander God dan de voorstanders van oorlog hier in het Baptistische zuiden van de U.S.? Welnee, natuurlijk niet. Niet zolang ze geloven in de God die zich manifesteert in de drie-eenheid van Vader, Zoon en Geest. De God uit de Bijbel. Ze zijn het oneens over bijkomende theologie, dat wel maar geloven in dezelfde God.

Did Mother Teresa's concept of God differ from Jerry Falwell's?
Daar heeft hij inderdaad een punt. Moeder Theresa geloofde in een god waar ze goed voor moest doen. Moeder Theresa geloofde in een redding door genade en goede werken en die god bestaat niet.
Jerry Falwell gelooft in de God uit de Bijbel waar we niets voor kunnen doen om gered te worden omdat het alleen maar door geloof en uit genade is.

Dit alles meneer Brian Mclaren maakt dat u de lezers weer eens misleid door te zeggen dat Christenen en Moslims één en dezelfde God hebben. Om zeker te zijn van uw ongelijk moet u die vraag maar eens aan een Moslim stellen. Die zal u wel overtuigen van het tegendeel.

Nobelprijs

Beetje ruzie met m’n vrouw gehad vanmiddag want ik wilde niet mee naar de stad. Mijn kleinzoon was ook al niet blij met me want ik had geen tijd om een balletje te trappen en toen m’n baas belde wist ik niet hoe gauw ik op moest hangen. Wat er aan de hand was? Ik zat op een belangrijk telefoontje te wachten. Een internationaal belletje wel te verstaan en om een beetje specifieker te zijn, een telefoontje uit Noorwegen.
“Uit Noorwegen?” hoor ik u vragen. Jawel, uit Noorwegen en wel van het Nobel comité. Ik verwacht namelijk een Nobelprijs.

Nu weet ik dat je daar in het verleden het een en ander voor gepresteerd moest hebben maar toen ik vanmorgen het nieuws hoorde dat Barack Obama de Nobelprijs voor de vrede krijgt dacht ik dat ik misschien ook wel een kansje maakte.
Twaalf dagen nadat hij (of moet dat met een hoofdletter tegenwoordig) het oval office betrad werd hij genomineerd voor deze prestigieuze prijs. Hij had nog niets gepresteerd maar dat mocht de pret niet drukken. Ook nu we inmiddels negen maanden ouder zijn heeft hij nog niets gepresteerd op het gebied van de wereldvrede anders dan dat hij plannen heeft. Goede plannen weliswaar maar niets meer dan dat.

In Irak lopen nog steeds Amerikaanse soldaten in de weg, in Afghanistan lijkt het hem een geinig plan om de Taliban te betrekken bij het lokale bestuur terwijl we weten dat dát in het verleden niet helemaal goed is gegaan.
In Noord-Korea doen ze nog steeds precies waar ze zin in hebben, in Iran vlogen vorige week de middellange afstand raketten nog de lucht in die, btw, op het gemak Europa kunnen bereiken, de Palestijnen en Israëli’s kijken ook nog niet echt lief naar elkaar en in zijn geliefde hometown Chicago zijn er dit jaar al meer dan veertig! schoolkinderen om het leven gekomen door straat geweld.

In zijn eerste toespraak vanmorgen zei de president dat hij deze prijs niet verdiende en hij had toen moeten stoppen met praten maar nee hoor, hij accepteerde hem wel.

De Nobelprijs voor de vrede had naar mijn idee al veel van z’n waarde verloren toen deze in 2007 toegewezen werd aan milieu paus Al Gore voor zijn film over de zogenaamde wereld klimaatverandering, een film die overigens aardig wat geld opbracht maar dáár heeft hij hem nooit voor gemaakt natuurlijk.

De Nobelprijs voor de vrede heeft sinds vanmorgen absoluut geen waarde meer en diegene die hem de volgende keer krijgt zou naar mijn idee vriendelijk voor de twijfelachtige eer moeten bedanken. Stort het bijbehorende prijzengeld maar op de rekening van een goed doel naar keuze maar verwacht alstublieft niet dat er ook maar iemand op komt dagen om de oorkonde in ontvangst te nemen.

Ik vraag me af hoe de, alleen vandaag al vierduizend geaborteerde kinderen in de U.S. over het toekennen van deze prijs denken. Ik vraag me af hoe vredig deze onschuldige en weerloze levens zich voelden toen zij van de baarmoederwand losgerukt werden, mede door toedoen van de winnaar van de Nobelprijs voor de vrede.